De diepe wonde van Nathalie Meskens: "Hij heeft nooit naar mij omgekeken"

Voor Nathalie Meskens roept het woord 'papa' helaas geen goede herinneringen op. Dat komt omdat ze geen leuke tijden beleefde met haar vader, zo vertelt Nathalie in Nina.

"Het feit dat het woord ‘papa’ voor mij altijd een negatieve connotatie heeft, is spijtig. Maar naarmate ik ouder word, leer ik dat steeds beter te plaatsen. De boosheid gaat weg. Al die tijd dat ik op tv kwam, of op tour was? Mijn vader heeft dat allemaal geweten en gezien. Via mijn broer vernam ik dan dat hij blijkbaar heel fier op me was. Maar dat komt niet binnen", vertelt Nathalie.

"Want ik kende hem niet. Een jaar of vijf geleden is hij gestorven. Of dat moeilijk is? Je kan niet iemand missen die je niet kent. En ik heb dan wel geen concrete herinneringen, maar dat wil niet zeggen dat ik als driejarige niet beseft heb wat er gebeurde. Ik heb dat als kindje ook al eens moeten verwerken, geen idee hoe ik dat gedaan heb."

"Gelukkig was Raoul, mijn stiefvader, er na de scheiding van mijn ouders, en die heeft me zoveel liefde gegeven. Alsof ik zijn eigen dochter was. Maar het gegeven – je echte papa niet in je leven hebben – blijft iets onnatuurlijk.”

"Ik heb het nodig dat mensen aan mij trekken. Omdat ik al snel zeg: ‘Maar vertel me eens hoe gíj u voelt.’ Dat heeft te maken met mijn achtergrond en het feit dat mijn echte vader niet naar me omkeek. Ik heb daar de laatste jaren veel over gelezen en ik ga daar nu actief mee om: ik benoem de dingen, spreek zaken uit. Dat lucht op.”