Erg moeilijk moment voor Luk Alloo: “Ik zat te janken in de auto om dit verdriet te verwerken”
Met zijn nieuwe programma ‘Alloo’ op VTM vertelt Luk Alloo levensverhalen die vaak handelen over ellende en verdriet. Luk blijft er niet onbewogen bij wanneer hij al die verhalen hoort. ”Ze kruipen in mijn kleren, ik zit daar thuis nog over te malen”, klinkt het.
“Ik kan die film niet afzetten, ik vind de juiste knop niet”, geeft de reportagemaker eerlijk toe in weekblad Dag Allemaal. “Maar ondanks al hun miserie stralen die mensen soms een ongelooflijke positiviteit en veerkracht uit.”
“Achter elke deur zit een verhaal”, merkt Luk op. “Mijn eigen zwaarste periodes dateren van toen ik afscheid moest nemen van mijn ouders. Mijn pa is overleden in ’96, hij was amper 66. Kanker. Toen mijn ma elf jaar geleden ook stierf, op haar 82ste, dacht ik: fuck, nu ben ik ze allebei kwijt en ben ik wees. Mijn jeugd was voorbij.”
"Vivaldi op en janken"
“Veel tijd om te rouwen had ik niet”, vervolgt Luk. “Ik zat op de sneltrein en kon de stekker er niet even uit trekken. Ik koos mijn momenten uit om verdriet toe te laten en gebruikte mijn auto als therapeutische cel. Vivaldi op en janken onderweg: dat was mijn manier om het verlies te verwerken”, besluit hij.
