Stan Van Samang: "Ik vind het verschrikkelijk en ik vind het heel moeilijk om erover te praten"
Stan Van Samang moest een jaar geleden even gas terugnemen. Hij had op zijn adem getrapt en daar voelt hij zich nog steeds slecht over, zo vertelt hij in Het Laatste Nieuws.
“Ja, het gaat goed. Ik heb mij efkes... vergaloppeerd, toen. (Van Samang moest een concert in Overijse afbreken omdat z’n stem het liet afweten door vermoeidheid, red.) Ik heb toen verteld wat er aan de hand was: dat onze Lenny heel slecht sliep. Daar zijn enorm veel reacties op gekomen, te véél reacties misschien, om goed te zijn", geeft Stan aan in een gesprek met Het Laatste Nieuws.
Veel raad
Stan had het moeilijk met de raad van de vele mensen. "Dat je als kind een slechte slaper was, dat hoorde je vroeger alleen op een familiefeest vertellen. Nu zal onze Lenny dat later overal op het internet lezen. (lachje) Heel veel mensen wisten het ook allemaal béter: hoe laat Lenny moest gaan slapen, wat hij moest eten. Of gewoon: ‘Ik had dat al lang zien aankomen, dat Stan het niet ging volhouden.’ Tja. Ik probeer een ander zijn rekening niet te maken, en ik heb gemerkt dat ik het ook wel fijner vind als mensen dat niet te veel bij mij doen. Maar soit. Ik heb toen gewoon een waarschuwing te veel genegeerd. En ik vind dat nog altijd verschrikkelijk. (slikt) Het klinkt onnozel, maar ik vind dat nog altijd heel moeilijk om over te praten.”
Stan heeft het daar echt moeilijk mee. "Ik had me altijd voorgenomen dat zoiets nooit zou gebeuren. Tot vlak voor dat concert, zelfs. Je zit daar en weet: ik ga het moeilijk hebben. Maar ik dacht: ‘Ik wurm er mij wel door, en op het einde ga ik geen stem meer hebben, maar dat is niet erg, dat hebben de mensen graag, dan denken ze: amai, hij heeft er hard voor gewerkt.’ Zo is dat een paar keer gegaan."
Niet enkel op wilskracht
"Maar na die ene keer komt ook de volgende keer, soms sta je daar in de ijzige kou en met een tocht in je nek en een hoestje en weeral niet geslapen... Vierde liedje. Ik voelde dat ik het niet ging halen. Paniek, wat moet ik doen? Stoppen? Nooit! Dat is niet waar mensen een ticketje voor kopen. ‘Euh, moeten die dan gewoon naar huis, of wat?’ De perfectionist in mij is in die momenten aan de slag, hé. Maar ik heb moeten inzien dat niet álles op wilskracht kan."
