Leko onthult reden van vertrek bij Club: "Dát was het begin van het einde"
Ivan Leko is zoals verwacht geen trainer van Club Brugge meer. Blauw-zwart besliste om de Kroaat geen nieuw contract voor te schotelen. Ondertussen zoekt Leko zelf naar redenen voor zijn vertrek bij Club.
“Het begon al vorige zomer, toen ik geen contractverlenging tekende en naderhand bepaalde zaken las", vertelt Leko in een gesprek met Het Nieuwsblad. Er werd toen gezegd dat Leko een contractverlenging had geweigerd en een salaris zoals Preud'homme of Vanhaezebrouck vroege.
"Ik wilde een contract dat een sterk signaal gaf"
“Dat was niet de waarheid en dat stoorde mij wel. Je weet dat ik open ben en je mij alles kan vragen. Kritiek, complimenten, geen probleem. Maar dat? Ik kon mijn contract, dat liep tot 2019, verbeteren. Ik kreeg een beter loon voorgesteld dan voordien, opnieuw tot deze zomer, mét de optie op een bijkomend seizoen als ik bij de eerste drie eindigde."
"Dat wilde ik niet", benadrukt Leko. "Ik wilde een contract dat een sterk signaal gaf. Een seizoen plus een jaar extra, wat is dat? Na een titel is dat toch de verkeerde boodschap? Normaal zeg je na een titel: Hier is een nieuw contract voor twee jaar en is dat op vijf minuten afgehandeld. Dat gebeurde niet.”
(Lees verder onder de foto)
"Achteraf bekeken was ik dom"
En daar heeft Leko toch wat spijt van. “Achteraf bekeken was ik dom. Financieel gezien dan toch. Ik had dat nieuwe contract gewoon moeten tekenen voor het geld. Want ik verdiende dertig procent van het loon van mijn voorganger en ik vroeg het dubbele. Zestig procent dus. Dat is de waarheid. Verhaeghe schrok dat ik niet tekende. Begrijpelijk. Ik was een nobody die zij een kans hadden gegeven. Maar ik zag nog zeker twee jaar de mogelijkheden om iets neer te zetten.”
"Of ik uit trots weigerde? Maybe. Misschien ben ik te fier, te dom of te romantisch. Ik voelde het niet. Ik zei aan Bart: Ik hoop dat je op een dag terug naar mij komt. Kom je niet, oké, maar ik blijf even hard werken. Achteraf bekeken was dat het begin van het einde. Tijdens de winterstage in Qatar voelde ik gewoon dat ik aan mijn laatste maanden bezig was.”
