Donker hoofdstuk in het leven van Jacques Vermeire: "Ik heb ontzettend veel vedriet moeten verwerken"

Al decennia lang is Jacques Vermeire één van de populairste komieken van ons land. Maar zijn leven ging niet altijd over rozen, zo vertelt hij in Primo.

In het weekblad Primo praat Jacques over het vechten tegen kanker, en over de tijd waarin hij twee grote liefdes verloor. "Het verhaal van Martine en Muriel heeft er diep ingehakt", geeft de artiest toe. "Ik heb ontzettend veel verdriet moeten verwerken. Ik heb een week lang in kamerjas voor het huis gedwaald. Van bed naar sofa. Van sofa naar bed. Ik dacht: uitkijken, nu moet er iets gaan gebeuren."

Enkele vrienden van Vermeire hebben hem er toen doorgesleurd. "Ik heb de kracht gevonden om dat verdriet een plaats te geven en verder te gaan. Ik heb in mijn leven wat meegemaakt. En ik ken de verhalen van mannen en vrouwen die in de drank vliegen wanneer het leven tegenzit. Ik heb mij op mijn werk gefocust. En op mijn kinderen", zegt Jacques.

"Ik ken geen frustraties, geen wrok, geen jaloersheid. Ik ben een zondagskind. En daar ben ik blij om." Vermeire beseft dat hij geluk heeft gehad, en dat het evengoed anders had kunnen lopen. "Stel je voor dat ik geen kinderen had, geen financieel comfort, geen succes. Stel je voor dat ik een anonieme gepensioneerde was. In de supermarkt liep ik een voormalige mediatopper tegen het lijf. Vijfenzestig. Met pensioen. 'Ik ben niemand meer', zei hij."