Bruno Simoens is een jonge verpleger-ambulancier bij het AZ Sint-Vincentius in Deinze. In Het Nieuwsblad deelt hij een emotioneel moment.
Zo vertelt hij dat er vrijdagnacht een coronapatiënt binnenkwam wiens toestand kritiek was. “Ik probeer mijzelf altijd voor te stellen, zodat je meer wordt dan een pak.” De man was bij volle bewustzijn, maar kon praktisch niets zeggen wegens hoge zuurstofnood. “Het enige wat hij er dan toch nog uit kreeg, was: ‘Merci.’ Je voelt de dankbaarheid heel hard”, zegt Simoens.
Toch went het nooit om iemand uit te moeten leggen hoe ernstig de toestand is en dat de patiënt aan het beademingstoestel moet. “Het was niemand op leeftijd, een man middenin zijn leven. Ik stond in zijn kamer terwijl hij zijn potentieel laatste telefoontje naar huis deed”, aldus Simoens. “Dan weet je weer dat onze rol niet te onderschatten is”, besluit hij.