De PFOS-vervuiling in Zwijndrecht heeft al voor heel wat verontwaardiging gezorgd. De buurtbewoners kregen onlangs nog te horen dat er velen waren met een alarmerende hoeveelheid PFOS in het bloed. Zo ook Caroline en Jeroen.
“In mijn bloed hebben ze 29 microgram PFOS per liter bloed teruggevonden. Dat zou maximum 10 microgram mogen zijn. Ik had zulke hoge waarden niet verwacht, aangezien we geen zelfgekweekte groenten of eieren eten. Mensen die dat wel deden, liepen een groter risico. Dat zeiden ze ons toch. Maar dat blijkt dus niet waar te zijn”, vertelt Caroline op Radio 2. “De alarmdrempel ligt trouwens eigenlijk op 6 microgram. Daar zit ik dus 5 keer boven.”
"We leven toch niet meer in de jaren 60"
Tien jaar geleden, toen ze hun grond kochten, stelden Jeroen en Caroline geen vragen. “Zwijndrecht is een groene gemeente”, merkt Caroline op. “Achter ons huis liggen bossen en weilanden. Ja, we bouwden kort bij industrie, maar we leven niet meer in de jaren 60. De industrie is beter gereglementeerd, de normen zijn strenger. Enfin, dat dachten wij toch.”
Jeroen vult aan: “We zijn nu vooral bang voor onze twee dochtertjes van 4 en 8 jaar oud. Wat als zij tegen hun 25ste medische klachten hebben die voortkomen uit het PFOS-verhaal? En dat onze dochters tegen ons zeggen: jullie wisten dit. Dat wil je toch niet meemaken? En we weten dat de medische gevolgen ernstig kunnen zijn: kanker, hormoonverstoring, immuunverstoring…”
Blijven of niet?
“Het is een vraag die je jezelf niet wil stellen. Maar nu moeten we dat stilaan wel doen: blijven we of niet”, zucht Caroline. “En tegelijk is vertrekken niet evident. Onze kinderen zijn hier opgegroeid. We zouden hen ontheemden als we hier weg gaan. En daarnaast is dit ook gewoon ons huis. Ik heb het zelf ontworpen, want ik ben architecte. Ik ben verknocht aan deze plek. Voor Jeroen ligt dat wat minder moeilijk. Hij is niet zo honkvast.”