Annelien Coorevits (32) heeft in een openhartig gesprek meer details prijsgegeven over haar breuk met
Zulte Waregem-voetballer Olivier Deschacht (38). Het einde van hun huwelijk is duidelijk als een bom ingeslagen bij Coorevits.
"Als jonge meisjes mochten mijn zussen en ik niet zo vaak uitgaan en dus keken we heel veel naar films, Disneyfilms. Daar zie je dat sprookjesachtige beeld van de prins op het witte paard. Ik heb daar altijd wel een beetje van gedroomd. En trouwen, daar keek ik echt naar uit", vertelde Coorevtis in Radio 2-programma ‘De Rotonde'.
"Onze trouwdag was echt de mooiste dag van mijn leven, oprecht, na de dag van de geboorte van mijn kinderen natuurlijk", ging Coorevits verder. "Als ik oudere mensen hand in hand op straat zie lopen, word ik overspoeld door een heel warm gevoel en denk ik: ‘Zo wil ik ook worden’. Ik heb dat ook altijd voor ogen gehad."
(Lees verder onder de foto)
"Er gebeuren dingen en je groeit uit elkaar"
Uiteindelijk liep het helemaal anders bij Coorevits en Deschacht. Ze legt ook uit wat er is gebeurd. "De beslissing om uit elkaar te gaan is ook niet op één, twee, drie genomen. Het is wikken en wegen, veel praten ook. Want ik had echt nooit gedacht dat we in deze positie zouden zitten."
"Maar er gebeuren dingen. Je wordt ouder en beseft dat je jezelf niet mag verloochenen, niet mag verliezen. In een gezonde relatie sta je alle twee naast elkaar en je vult elkaar perfect aan. Dat deden wij ook. Maar door het leven gebeuren er dingen en groei je uit elkaar.”
"Ik zie ons nog altijd als een gezin"
Coorevits heeft het moeilijk, maar heeft wel nog steeds veel respect voor Deschacht. “Ik zie ons nog altijd als een gezin. Ik ben heel beschermend, ook nu nog, tegenover hem. Het is nog altijd de papa van mijn kinderen en ik zie hem nog altijd graag. Dat gaat nooit veranderen."
"Hij blijft één van de belangrijkste mannen van mijn leven. We komen nog altijd goed overeen en ik kan alleen maar hopen dat dat zo blijft", benadrukt ze. Toch heeft Coorevits het duidelijk moeilijk met het verteren van de breuk: “Ik zit in een donkere kamer", besluit ze.