Op vakantie gaat Monique Westenberg als grote hondenliefhebber altijd horen bij een hondenasiel of ze kan helpen. Zo leerde ze ook haar hond Frenkie kennen.
"Zelf een hond adopteren lag niet in de planning, we hadden immers Gioia al”, zegt Monique in een gesprek met Vriendin.nl. “Maar twee jaar geleden was daar ineens Frenkie. Ik zeg altijd: wij adopteerden Frenkie niet, hij adopteerde ons.”
“Ik kwam in het asiel, keek in zijn ogen en er was zo’n enorme klik”, vertelt Monique. “Zijn blik deed me denken aan Dunya, mijn eerste hond die overleden is."
“Met hem om me heen voel ik me altijd veilig, hij is heel beschermend”, vervolgt Monique. “Maar tegelijk is hij zo lief, zachtaardig en dankbaar. Een allemansvriend die iedereen voor zich weet te winnen, ook mensen die niet van honden houden. Hij brengt een heel fijne energie mee.”