Staf Coppens schrikt zich een bult door zijn broer Maarten: “De smeerlap!”

In ‘Hoe Zal Ik Het Zeggen?’ werd Staf Coppens gisteren goed beetgenomen door zijn broer Maarten. Staf heeft de gewoonte om steeds weer zijn sleutels te verliezen en Maarten is dat meer dan beu.

“Staf heeft de onhebbelijke gewoonte om bijna dagelijks zijn sleutels te verliezen”, aldus Maarten Coppens. “Zijn autosleutels, de sleutels van zijn huis, maakt niet uit. Moest iedereen zijn zoals Staf, ik denk dat de wereld vierkant zou draaien.”

Staf wordt op zijn camping in Zweden door twee politieagenten geconfronteerd met een dode eland. De doodsoorzaak? Sleutels. In de maag van het dier. En daar wordt Staf verantwoordelijk voor gesteld. Wanneer er ook nog eens een boze buurman komt opdagen, wordt Staf gedwongen tot een afscheidsritueel geheel 'volgens de Zweedse traditie’.

Na het laatste deel van de traditie - waarbij Staf met zijn sleutels boven het hoofd op de grond valt - springt Maarten vanonder het laken waaronder de - zogezegd - dode eland ligt. Staf schrikt zich een ongeluk. “Oh gij se smeerlap! Smeerlapke!”, roept hij uit. “Ik was al aan het denken: mijn sleutels in de maag van een eland?” Staf kon er gelukkig goed mee lachen en beloofde op de koop toe plechtig dat hij in het vervolg beter op zijn sleutels zal letten.