Ook bij ons worden artsen ziek: “Als je niet uitgerust bent met speciale maskers en een scherm, is de kans op besmetting honderd procent”

In Italië zijn reeds dertien verpleegkundigen gestorven aan de gevolgen van het coronavirus, evenveel als in China. In Frankrijk zijn er dat drie. In België zit Philippe Devos, afdelingshoofd van het CHC-ziekenhuis in Luik, sinds afgelopen weekend in quarantaine met zijn gezin.

Marc Moens, voorzitter van de Vlaamse tak van de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten, zag Devos nog tijdens een digitale meeting. “Hij zag er echt niet goed uit”, zegt Moens. Wegens een gebrek aan adequaat beschermingsmateriaal, was de besmetting “een accident waiting to happen”, klinkt het.

Het tekort aan mondmaskers doet de vraag reizen of artsen deontologisch verplicht zijn om levensreddende behandelingen uit te voeren bij patiënten, wanneer zij daarbij zelf het risico lopen om zelf besmet te geraken. “Als iemand niet uitgerust is met speciale maskers en een scherm, is de kans op besmetting eigenlijk honderd procent”, aldus Moens. Van de honderd besmette gevallen, belanden er gemiddeld vijftien in het ziekenhuis. Drie ervan overlijden.

Volgens de Orde der Artsen heeft de arts inderdaad een deontologische behandelings- en verzorgingsplicht. “Maar dit betekent niet dat hij zijn eigen veiligheid en die van anderen buiten beschouwing moet laten”, luidt het antwoord.

Een tweesnijdend zwaard, volgens Moens. Artsen zouden dit op verschillende manieren kunnen interpreteren en dan blijft het gevaar natuurlijk bestaan dat ze ondanks de ziekte toch doorwerken en er alsnog aan onderdoorgaan.