Antoine Demoitié (25) kwam tijdens de editie van Gent-Wevelgem in 2016 om het leven. Astrid Collinge (29) stond langs de kant van de weg te wachten op haar geliefde, maar die zou nooit meer passeren.
In totaal vielen er vijf renners in die bewuste Gent-Wevelgem van 2016. De val leek banaal, maar een motorrijder kon Demoitié niet meer ontwijken. Astrid weet heel goed wat de naasten van Bjorg Lambrecht nu meemaken.
Gitzwarte tunnel
“De eerste maanden zal de tunnel voor hen gitzwart kleuren", vertelt Astrid in Het Nieuwsblad. "Het klinkt als een torenhoog cliché, maar ze moeten weten dat er aan het eind altijd een lichtpuntje is, hoe klein ook. De zekerheid dat hun boosheid om zoveel onrecht zal wegebben. Ik herinner me nog dat ik in de eerste weken na Antoines dood boos was op de hele wereld."
"De tranen zullen blijven komen. Drie jaar later overkomt het me nog regelmatig dat ik mijn auto plots langs de kant moet zetten, overmand door verdriet. Maar Bjorgs ouders, zus en vriendin zullen hun verlies na verloop van tijd een plaats kunnen geven. Ik had het vooral lastig met het feit dat het leven voor iedereen al enkele dagen na Antoines dood scheen te hervatten, terwijl mijn pauzeknop voor maanden ingedrukt stond. Als weduwe wil je wel verder, maar het lukt niet.”
Risico
De rij van Belgische wielrenners die gestoren zijn in de koers is lang. "Tom Boonen heeft gelijk als hij zegt dat er al zo veel gedaan wordt. De vraag is wat je als organisator meer kan doen? Je kan aan elk verkeersbord balen stro ter bescherming hangen. Wel: je zal zien dat de renners dan op een recht stuk zullen vallen. Wielrennen is een gevaarlijke sport waar altijd een zeker risico aan verbonden zal blijven", stelt Astrid.