Gustaph verrast na 'The Masked Singer': "Een bron van ergernissen"

Na wekenlang geheimen en speculaties wist Gustaph zich in The Masked Singer naar een indrukwekkende tweede plaats te zingen. Toch was de ervaring niet altijd even makkelijk. In een openhartig gesprek vertelt hij hoe zijn imposante kostuum een serieuze uitdaging vormde, zowel fysiek als mentaal.

“Ik voelde me beperkt”
Het flamboyante pak, compleet met zware vleugels, vroeg veel van Gustaph. “In het begin was het echt een bron van ergernissen, al dat gesukkel", geeft hij toe in Het Laatste Nieuws. “Ik moest telkens twee paar zware vleugels aantrekken. Ze hingen aan een soort harnas dat mijn ademhaling bemoeilijkte. Als getraind zanger steun je op je middenrif, maar dat werd hierdoor veel moeilijker.”

Naast de fysieke beperkingen bemoeilijkte het kostuum ook zijn zicht en bewegingsvrijheid. “Ik zag nauwelijks iets en kon amper bewegen. Dat vond ik heel moeilijk, omdat ik me echt wilde smijten. Maar dat ging gewoon niet.”

“Grappige momenten maakten het draaglijk”
Ondanks de uitdagingen vond Gustaph uiteindelijk een manier om plezier te maken in het pak. “Na een tijd heb ik dat moeten accepteren en toch het plezier gevonden binnen de mogelijkheden van het pak. Maar voor het plezier moet je zo’n pak dus niet aantrekken,” zegt hij lachend.

Zijn vleugels zorgden soms voor hilarische situaties, vooral tijdens optredens. “Ik heb een paar keer bijna Jens’ ogen uitgeprikt met die vleugels. Dat waren de grappigste momenten. Jens’ leven is verschillende keren in gevaar geweest als hij langs mij kwam staan", grapt Gustaph.

“Een halfuur eerder klaarstaan”
Het kostuum had ook logistieke gevolgen. “Omdat het zo omslachtig was, moest ik altijd als eerste klaarstaan, ongeacht de volgorde. In het Sportpaleis moest ik me een halfuur eerder in het kostuum hijsen dan de anderen. Gelukkig heb ik geen last van claustrofobie,” vertelt hij.