Er moet Wim Lybaert iets van het hart over ‘De Columbus’: “Toen was ik heel onbeleefd”

Nog één keer slapen en het zit erop voor Wim Lybaert: dan wordt de allerlaatste aflevering van ‘De Columbus’ uitgezonden. Het was jarenlang een van de best bekeken Vlaamse programma’s. Wim blikt met veel trots terug op ‘De Columbus’, al wou hij dat hij in het begin soms anders had gereageerd.

“Toen Marleen Merckx me op één van de eerste reizen plots iets heel persoonlijks vertelde, iets waar ze tevoren nooit over gepraat had, deinsde ik terug”, zegt Wim in een gesprek met Humo. “Ik wilde daar ver van af blijven, er met een boogje omheen lopen.”

“Eigenlijk was ik toen de anti-journalist: vooral níét doorvragen”, merkt hij op. “Het was een vorm van pudeur die me tegenhield, een oud mechanisme in mij dat me ervan weerhield om kwetsbaar of persoonlijk te worden. Als ik daar nu over nadenk, vind ik dat ik toen heel onbeleefd was.”

"Want wie je in vertrouwen neemt, zegt eigenlijk: ‘Vraag maar! Ik wil het je graag vertellen’”, weet Wim nu. “Ik ben daar nu, vijf jaar later, heel erg in veranderd. Ik ben niet langer bang van de grote emoties, ook niet bij mezelf. Die schroom is weg”, besluit hij.