Evi Hanssen heeft het er zeer moeilijk mee: “Mijn hart breekt”

De oudste zoon van Evi Hanssen is aan zijn laatste maanden van de lagere school bezig. Binnen enkele maanden staat er alweer een nieuwe mijlpaal voor de deur: de middelbare school. Al is het niet zo evident om je kind in te schrijven in een school 'naar keuze’. Bij de vragen die Evi voorgeschoteld kreeg, zakte de moed ei zo na in haar schoenen.

“Want wat maakt het in principe uit in welke taal je wordt opgevoed, welke nationaliteit er op je paspoort staat, wat je moeder gestudeerd heeft?”, vraagt Evi zich af in Billie. “Het zijn allemaal zaken waar je als kind geen invloed op hebt, maar die door die slimme computer wel tot een rangorde leiden en zo de toekomst van dat kind mee bepalen. Computer says no. Stel je voor.”

“Als een overjaarse puber wil ik plots rebelleren tegen dit systeem. Ik overweeg om mijn zwemdiploma te vermelden", aldus Evi. "Uiteindelijk is 1.500 meter zwemmen mét kleren aan een zeer knappe prestatie. Maar zelfs een witte, geprivilegieerde vrouw als ik, weet dat een portie ironie de rangorde van mijn zoon niet bepaald ten goede zou komen. Dus klik ik braafjes hoger algemeen secundair onderwijs aan, en geef vier scholen door.”

Wat later krijgt Evi de bevestiging waarop ze zat te wachten: haar zoon mag starten op de kunsthumaniora. "Ik heb verder niet te lang nagedacht over zijn keuze, ben al lang blij dat hij geen Latijn koos, of een wiskundige richting”, klinkt het. “Mijn moederhart maakt een sprongetje, omdat mijn kind mag studeren wat hij wil. En het breekt ook een beetje. Voor al die kinderen die dat niet mogen of kunnen.”