Goedele Liekens over haar gevecht tegen kanker: “Er zijn grenzen, hè”

Dat Goedele Liekens een vrouw is die stevig in haar schoenen staat, daar is geen enkele twijfel over mogelijk. Maar toen er vorig jaar kanker bij haar werd vastgesteld, hakte dat er ook bij haar in. De behandeling zorgde ervoor dat ze op een bepaald moment wel zeer diep zat.

“Op sommige dagen raakte ik niet eens de trap op”, zegt Goedele in De Morgen. “Dan komt er van strijden tegen kanker niet veel in huis. Het enige wat je dan kunt doen, is proberen de dag door te komen.”

“Op een gegeven moment waren mijn cognitieve vermogens er zo op achteruitgegaan dat het me niet meer lukte om een eenvoudig woord als 'koelkast' uit te spreken”, geeft ze toe. “Omdat ik als psychologe weet dat hersenen spieren zijn die getraind moeten worden, heb ik mijn spraakmoeilijkheden aangepakt door vaak naar films te kijken en luidop alle ondertitels mee te lezen.”

"Maar er zijn grenzen aan wat je voor jezelf kunt betekenen. Tijdens een zware fase in mijn behandeling voelde ik een depressie dichterbij sluipen: ik begon al te huilen als er geen melk meer in huis was. Dan is het zelfs als psychologe moeilijk om jezelf te helpen. Zodra je je onder de waterlijn bevindt, raak je niet meer op eigen houtje weer boven.”