Het aantal besmettingen in ons land blijft stijgen, maar niemand weet waar ze vandaan komen. De contact tracers lijsten enkel de contacten van de patiënten op. Naar hun whereabouts of mogelijke besmettingsbronnen vragen ze niet.
In Nederland kunnen de contactspeurders meer dan de helft van de besmettingsbronnen raadplegen. In België kennen we die niet.
Dat maakt het heel moeilijk voor experten, want niemand weet waar de besmettingen vandaan komen. Een contactspeurder die anoniem wil blijven verdedigt zich in Het Laatste Nieuws.
"Maar dat kan je ons toch niet aanwrijven? Wij stellen alle vragen die we moéten stellen", zegt hij.
"Daarvoor is een script opgesteld, dat wij heel strikt moeten volgen. En in dat script staat niet dat we moeten achterhalen waar iemand besmet is geraakt."
"Ik denk niet dat mensen bereid zullen zijn om elke plaats door te geven die zij hebben bezocht", zegt Karine Moykens, voorzitter van het Interfederaal Comité Testing & Tracing, aan VRT NWS.
"Het is veel belangrijker contacten door te geven en dat vertrouwen te hebben, dan op dat ogenblik te gaan graven in waar zij misschien mogelijkerwijs besmet zouden zijn."