Junior Planckaert heeft het afgelopen jaar niet alleen afscheid genomen van zijn partner Pauline De Vos, maar ook van een ideaalbeeld over relaties dat hem jarenlang begeleidde. Na twee jaar samen besloten ze elk hun eigen pad te kiezen. De reden? Een combinatie van afstand, karakterverschillen en een vernieuwde kijk op geluk.
Waar Junior vroeger geloofde dat tegenpolen elkaar konden aanvullen, denkt hij daar nu anders over. "Vroeger dacht ik dat dat net een meerwaarde was voor je relatie, maar nu besef ik: als je te veel verschilt, botst het vaak," vertelt hij aan Story. Het leidde ertoe dat de twee uit elkaar groeiden, ondanks hun aanvankelijke klik.
Een leven dat te veel verweven raakte
Niet alleen hun verschillen speelden een rol. De afstand tussen hun woonplaatsen maakte het praktisch onmogelijk om af en toe een eigen leven te leiden. "We brachten ál onze vrije tijd samen door", zegt Junior. “Een weekendje met vrienden zat er niet meer in.” Daardoor verdween stilaan de ruimte voor zichzelf – iets wat hij nu als onmisbaar beschouwt in een relatie.
Geen mislukking, maar een herstart
De breuk voelt voor Junior niet als een nederlaag. Integendeel: hij noemt het een moedige stap richting eerlijkheid en zelfzorg. “Als je elkaar alleen maar ongelukkig maakt, moet je ingrijpen.” Volgens hem is het niet fout om in een relatie af en toe aan jezelf te denken. “In een relatie mag je best egoïstisch zijn, want anders hou je het nooit vol.”
Wat overblijft? Geen drama, maar een warme band. “Ik heb er een goede vriendschap aan overgehouden,” besluit hij. Een les in loslaten, en misschien ook in liefhebben.