Goedele Liekens maakte eind vorig jaar voor heel Vlaanderen bekend dat ze met huidkanker gediagnosticeerd was. Voor deze outing raapte ze al haar moed samen. “In Vlaanderen zijn we geneigd om moeilijkere gevoelens weg te stoppen”, zegt ze.
“Terwijl het uiten ervan net zo helend werkt”, weet Goedele nu. “Het doet me denken aan een afscheidsritueel van een Afrikaanse vriendin dat ik ooit bijwoonde. Tijdens de nachtwake werd er heel de nacht gezongen en over haar gepraat.”
“Het bracht een stukje verlichting”, vertelt ze in Het Nieuwsblad. “Wat een verschil met onze westerse manier van met verlies omgaan. Maar al te vaak wordt er met geen woord over de overledene gerept. Precies dat doet de persoon die achterblijft nog meer pijn. Daarom, spreek!”
Outing
“Zelf heb ik er een tijdje overgedaan om over mijn ziekte openlijk te praten”, aldus Goedele. “Ik wilde vooral m'n ouders sparen. Maar op een bepaald moment lukte het niet meer om het verborgen te houden. En ik moet zeggen dat de outing en ook de columns die ik nu schrijf, een louterend effect op me hebben. Ze helpen me om alles een plaats te geven.”