Bart De Wever moet als voorzitter van de N-VA soms moeilijke beslissingen nemen. Hij herinnert zich nog steeds het moment met
Jean-Marie Dedecker jaren geleden levendig.
“Mijn moeilijkste en dus ook eenzaamste moment in de politiek was toen ik Jean-Marie Dedecker niet aan boord kon halen van toen nog het kartel CD&V-N-VA. Zonder twijfel. Dat is ook Machiavelli, hè. Je kan niet gelukkig zijn zonder het ongeluk geproefd te hebben", vertelt De Wever in De Morgen.
"Ik ben daar emotioneel bijna aan ten onder gegaan. Dat waren momenten dat ik fysiek bijna mijn huis niet durfde te verlaten omdat ik de wereld daarbuiten even niet meer aankon.”
"Ik heb achteraf heel goed nagedacht over hoe dat nu zo fout was kunnen lopen. Hoe arrogant ik als jonge universitair ook was, denkend dat ik het allemaal wist, maar in de politiek was ik toch nog maar een bleuke. Plots moest ik in zo’n kartel met de hele grote vissen meezwemmen. Dat gaat allemaal goed zolang je in hun slipstream zit. Tot je opeens een versnelling hoger gaat en uit de school zwemt. Helemaal alleen."
Vergiffenis
Als ik eerlijk ben met mezelf, dan moet ik stellen dat ik mijn job toen niet goed gedaan heb. En waarom heb ik mijn job niet goed gedaan? Omdat ik dat eigenlijk nog niet aankon. En waarom kon ik dat nog niet aan? Omdat ik veel te jong was om die verantwoordelijkheid te dragen als partijvoorzitter. Jean-Marie was daar het slachtoffer van en ik kon dat niet meer goedmaken. Daar heb ik het heel moeilijk mee gehad.”