Amy na haar vertrek uit 'Big Brother': "Ik was na Sercan zijn nieuw slachtoffer"

Amy heeft twee dagen geleden het ‘Big Brother’-huis moeten verlaten. Die ervaring was voor haar duidelijk een emotionele rollercoaster.

“Giftige persoon”, dat is wat Amy in het huis, maar nu ook daarbuiten, moest aanhoren. Bakken kritiek krijgt de ex-bewoonster over zich heen, maar volgens haar heeft ze nooit de kans gekregen om zichzelf te ontpoppen en een plaatsje te verwerven binnen een groep waar al kliekjes waren gevormd. In een interview aan onze redactie vertelt ze haar

verhaal, waarbij ze er allesbehalve omheen draait.

“Voor de buitenwereld was al snel duidelijk dat ik zijn nieuwe slachtoffer was na Sercan. Ik moet wel zeggen dat ik daar met een heel andere blik naar keek. Ik ging een gesprek met hem aan en we lagen samen op de kamer. Hij kwam bovendien heel goed overeen met Nouchine en Nawel, dus ik zag nooit een probleem waarom wij niet zouden kunnen viben.

Ik had op dat moment nog niet in de gaten dat hij degene was die de andere bewoners tegen me opzette, tot ik het gesprek met hem aanging. Hij zei: ‘Je bent een tactische speler.’ Daardoor ben ik een beetje beginnen wankelen en dacht ik: ‘Waarom geeft niemand mij een kans?’ Later had ik het gesprek opgevangen dat Salar mij ging nomineren. Toen is mijn mening veranderd.

Ik heb hem daar ook op aangesproken. Ik zei: ‘Jij bent echt hard. Ik vind dat niet correct. We zijn nog altijd mensen met gevoelens. Ook al zitten we in een spel, in een huis.’ Maar ja, ik ben toch op de slachtbank geëindigd, om dan uiteindelijk te moeten vertrekken.”

“Alles veranderde naarmate er nieuwe bewoners het huis betraden. Op dat moment voelden wij eigenlijk allemaal hetzelfde. Eveline voelde zich ook zo, dus ik denk niet dat het per sé aan mij lag. Ik ben iemand die veel sneller zegt wat ze voelt. Eveline hield dat wat meer voor zichzelf of zei het alleen tegen mij. Ik dacht: ‘Ja, dit is een heel hechte groep.’

Eveline en ik hebben dus heel hard moeten knokken om bij die groep te horen. En in het begin denk je: ‘Ligt het nu toch aan mij?’ Maar naarmate Julio, Leroy en Hanne erbij kwamen, bevestigden ze dat ze hetzelfde gevoel hadden als ik.

Het verschil was dat zij terechtkonden bij Nawel en Eveline, waardoor die mensen wel al een groepje hadden. Wij hadden enkel de oud-bewoners om het zo te zeggen, de mensen die al langer in het huis zaten. En Salar is meteen beginnen spelen vanaf dag een.

Ik vind bovendien dat ik niet echt de kans heb gekregen om me te ontpoppen. Er bestonden ook twee beelden van mij: de Amy die heel lief en oprecht was, een beeld dat gecreëerd werd door de mensen die dichter bij me stonden, en de Amy die een giftig persoon was en de mensen tegen elkaar opzette.

Dat laatste was een beeld dat ontstaan is door mensen die zelfs de moeite niet hebben gedaan om met me te praten. En achteraf zag ik dat ook Salar daartoe heeft bijgedragen. Dat is wel jammer.”

“Peter was echt wel degene die er voor me was op de momenten dat ik het moeilijk had. Ik ben wel erg geschrokken van het gesprek dat hij met mij heeft gehad over Nawel, samen met Eveline. Ik moet zeggen dat ik daar een beetje bang van ben geworden. Hij wist hoe close ik was met Nawel, dus als je al zo durft spreken over haar tegen mij, wat ga je dan niet over mij zeggen tegen anderen?

Blijkbaar wou ik het huis verlaten met een bommetje, maar dat was absoluut niet de bedoeling. Ik was continu aan het schreeuwen tegen Nawel dat ik oprecht was met haar. Als ik met zoiets uit het huis zou stappen, dan weet ik dat mijn vriendschap niet stand zou gehouden hebben na het huis. En dat was voor mij heel belangrijk.

Ik ga dit ook bespreken met Peter. Het was nooit de bedoeling om een mes in zijn rug te steken. Ik wou gewoon eerlijk zijn. Ik kan niet om met zo’n situaties, dus ik vond dat ik dat ook aan Nawel moest vertellen zodat ze met dat gegeven Peter kon confronteren. En kijk, nu zijn ze terug vrienden, dus ik ben ook blij dat dat uitgesproken is.”

“Als je een probleem hebt met iemand of je weet dat iemand iets verkeerds heeft gedaan, praat er dan over. Je zit in een huis en je kunt niet weg. En dat werd eigenlijk door niemand gedaan, waardoor er nog maar meer dingen werden gecreëerd en nog meer verhalen ontstonden.

Wat heel erg bij mij heeft geleefd, is het verhaal van ‘5-5’. Ik zou toen gezegd hebben dat ik de beslissende stem in handen had, maar ik heb dat nooit gezegd. Dat was Salar. Wanneer dit ter ore kwam van de andere bewoners, hadden ze het gewoon aan me kunnen vragen en had ik me kunnen verdedigen.

Helaas zijn dat zaken die nooit gebeuren in het huis, en dat vind ik wel jammer. Ze gaan gewoon uit van een kant van het verhaal en nooit de twee kanten.”

“Je voelt dat aan. De mensen die de lives bekijken, zien meer dan wat er getoond wordt tijdens de tv-uitzendingen. Nawel is iemand die een heel uitgesproken mening heeft en tegen Salar durft ingaan. En doordat ik genomineerd was, wist ik dat dat niet echt geapprecieerd wordt in het huis, en dus dat zij wel eens de volgende zou kunnen zijn.

Ik hoop alleszins dat ze er goed mee omgaat. Nawel is een strijder, maar ik weet dat er ook al heel wat geknaagd is aan haar en dat ze ook al wat messen uit haar rug heeft moeten halen de afgelopen weken. Dus je weet nooit hoe iemand daarop reageert. Het is geen normale situatie, het is een keihard spel. Je doet daarom soms dingen waarvan je achteraf denkt: ‘Oei, hoe komt dat toch dat ik zo heb gereageerd?’"