Elke weekavond ligt James Cooke in bed met een BV voor ‘Gert Late Night’. Gisteren onthulde Bieke van ‘F.C. De Kampioenen’ haar bedgeheimen. We kregen een heel emotionele en openhartige An Swartenbroeckx te zien.
Het onderwerp ‘F.C. De Kampioenen’ kon uiteraard niet ontbreken. Of de mensen nog altijd ‘Bieke’ roepen? “Ja, altijd,” antwoordt ze daarop. Op geen enkel moment heeft zij zelf gedacht aan stoppen met de tv-reeks. “De VRT heeft gezegd: nu stoppen jullie. Er lag een filmscenario klaar, maar dat was echt geen ‘Kampioenen’-verhaal. Niemand wou dat spelen. De toenmalige directie zei toen: ah, hier is jullie C4. Daag! Dat was keihard. En dan zijn we allemaal beginnen drinken, van: what the fuck?”
Toen haar ouders ter sprake kwamen, moest Swartenbroeckx vechten tegen de tranen. “Ik heb mijn mama alleen maar ziek gekend”, zegt An. “Op een bepaald moment heeft ze eigenlijk gevraagd aan ons: ‘Mag ik slapen?’ Op die manier. ‘Ik wil slapen, voor altijd.’ Mijn papa is een held. Hij ging altijd naar dat ziekenhuis. Elke dag. Zo mooi. De dag dat mijn papa er niet meer is... Jongens, dan kunnen ze mij bij elkaar rapen.”
“Ik heb nog wel wat klopjes gehad”
Ook haar kwaaltjes kwamen aan bod. “Ik heb één grote kwaal, en dat is tinnitus. Tuuuuut. Constant, al acht jaar lang. Ik ben daar depressief door geweest. Ik werd zot. Ik pak ook al acht jaar slaappilletjes, een verslaving. Die zenuwen springen in je lijf. Ik begon alles wat extreem te doen. Of extreem sporten, of dan echt goed zat worden. Maar ik heb op een bepaald moment zelf gezegd: en nu is het gedaan.”
“Als ik shit meemaak, wat dan ook, dan denk ik: de zon komt altijd op”, aldus Swartenbroeckx. “Ik heb nog wel wat klopjes gehad. Ik was zes maanden zwanger en toen ben ik dat kindje verloren. Dat doet pijn. Guido is vorig jaar ook ziek geworden. Gelukkig mag ik in de verleden tijd spreken. Maar dat is echt heavy, als die vent die je met alles in je lijf zo doodgraag ziet, dan misschien dood zou kunnen gaan. Dat is zo hard.”