Luka Cruysberghs maakte deze week graag de tijd om een interview te geven aan Humo. Hierin vertelde ze uiteraard over haar korte, maar intensieve periode als zangeres bij
Hooverphonic.
Alex Callier deed zijn reputatie als perfectionist alle eer aan.
“Vooral: heel hard werken, en daarna nog wat harder”, zegt Luka over haar toenmalige schema in het weekblad. “De lat lag absurd hoog en blééf ook maar opschuiven, als een wortel voor je neus die nooit binnen handbereik komt."
"Ooit prees een recensent mij de hemel in: ik was klaar voor een groot publiek en ik oversteeg Alex en Raymond (Geerts, nvdr.)! Maar van Alex moest ik horen: ‘Niet goed genoeg’.”
"Het ene oor in en het andere uit"
“Soms zei hij: ‘Goed gedaan’”, aldus Luka over haar voormalige mentor. “Maar die aanpak werkt bij mij gewoon niet: vooral het negatieve benadrukken, dat werkt averechts. Je moet me motiveren, bevestigen, aanmoedigen! Op den duur ging zijn commentaar het ene oor in en het andere uit.”
Nochtans leek de samenwerking van een leien dakje te lopen, met Alex en Raymond als vaderfiguren voor de jonge Luka. “Zo innig was dat niet", verzekert de zangeres. "Ik heb nu een heel jong team rond mij, en dat was schrikken: ‘Ha ja, ik kan met jou praten zoals ik praat met mijn vrienden! Jij bent jong en snapt mij.’ Met Alex en Raymond was de band eerder collegiaal: de generatiekloof was te groot.”